In de latere strijkkwartetten van Per Nørgård speelt de natuur steeds weer een centrale rol. Of het nu de seizoenen zijn of nachtelijke ervaringen (we moeten soms aan Bartók denken), of het samengaan van een soort oerkrachten met betoverende evocaties. Prachtige voorbeelden zijn het Achtste strijkkwartet met als titel “De nacht daalt als rook neer” en het Tiende strijkkwartet “Tijdloze herfst”. Nadat zijn voormalige leerling Hans Abrahamsen tussen 1990 en 1998 vrijwel geen noot op papier had gezet, duurde het nog eens tien jaar voordat hij in 2008 weer een strijkkwartet componeerde, zijn Derde. Inmiddels was de toon een geheel andere, met als uitgangspunt een uiterste eenvoud. In het Vierde strijkkwartet, uit 2012, heeft hij deze weg voortgezet.