Aile Asszonyi (sopraan), Helin Kapten (piano)

Sergej Rachmaninov (1873-1943) is vooral bekend gebleven als componist van één prelude, en van een paar fenomenale werken voor piano en orkest. Zeer gevorderde pianisten wagen zich ook nog weleens aan zijn andere pianowerk, bijvoorbeeld de Études-Tableaux. Verder reikt zijn reputatie niet echt.

Toch heeft deze Rus, banneling in Amerika en ook als late laatromanticus gestrand in het verkeerde tijdperk, van alles geschreven waar de piano niet de hoofdrol in speelt. Zo schreef hij een aantal liederen bij elkaar die je in het westen zelden hoort. De belangrijkste reden zal de taal wel zijn: de teksten zijn in het Russisch en dat verstaan hier te lande nu eenmaal minder mensen dan het Duits.

De Estische sopraan Aile Asszonyi (bouwjaar 1975 en zodoende van de generatie Esten die op school nog nét Russisch heeft gehad) breekt hier een lans voor de liederen van Rachmaninov. De teksten gaan over alles wat de Slavische ziel bezighoudt: verdriet, geloof en bijgeloof, gelatenheid, verlangen naar de lente. Ondanks alles wat er mis is met het leven, de wereld en de eigen omgeving zullen ze altijd aan hun eigen wortels vasthouden: Zdes’ chorosjo, het is hier goed.