Genre: Barok
Componisten/uitvoerenden: Georg Friedrich Händel | Giovanni Battista Bononcini
Opnametechniek: Steven Kampmeijer
Händel haalde zijn triomfen niet helemaal op eigen kracht.
Händel wordt gevierd als een van de grootste genieën uit de barok. Misschien dat hij Bach voor moet laten, maar verder kon er toch geen componist tippen aan zijn grandioze melodische gaven en feilloze instinct voor theater.
Echter: er waren momenten dat Händels inspiratie hem in de steek liet. Met de enorme hoeveelheid niet aflatende opdrachten – eerst voor opera’s, later voor oratoria en tussendoor voor talloze kleinere werken. Als hij het even niet meer wist, recyclede hij vaak oudere werken. Dat mocht, want in die tijd waren muziekstukken geen onaantastbare werken.
Wat echter niet mocht was het overschrijven van andermans muziek. En dat is nu wel wat Händel een paar keer gedaan heeft. Vooral voor zijn opera’s heeft hij een paar keer afgekeken bij zijn collega’s. Met name de opera’s van Bononcini moesten eraan geloven. Tactloos genoeg gebruikte Händel ook nog eens de opera’s die hetzelfde libretto toonzetten…
Händelfans hebben zijn werkwijze vaak verdedigd door erop te wijzen dat hij de muziek niet zomaar overnam, maar met de vonk van zijn eigen genie naar een hoger plan tilde. “He picked up a pebble and changed it to a diamond”, klonk het. Het Utrechts Barok Consort stelt ons nu in staat om die bewering te toetsen. Ze voeren de volledige Polifemo van Bononcini uit, met tussendoor drie aria’s uit de opera Aci, Galatea e Polifemo van Händel. De meester heeft plagiaat gepleegd, dat is duidelijk, maar er is ook verschil. Genoeg verschil om hem deze diefstal te vergeven?
