Sonoor

De serenade, ooit bedoeld als avond- of nachtelijke hofmuziek, kreeg in de 20ste eeuw nieuwe betekenissen. In deze aflevering van Sonoor staan drie uiteenlopende serenades centraal.

Igor Stravinsky’s Serenade in A (1925) ontstond in opdracht van een Amerikaanse platenmaatschappij: elk deel moest passen op één kan van een 78-toerenplaat. Het resultaat is een heldere, vierdelige pianocyclus in neoklassieke stijl.

Leonard Bernstein schreef zijn Serenade after Plato’s Symposium in 1954, geïnspireerd op Plato’s dialoog over de liefde.

Tot slot klinkt Deux Sérénades (2016) van de Finse componist Einojuhani Rautavaara (foto). Hij schreef het werk als geschenk voor violiste Hilary Hahn en dirigent Mikko Franck, maar overleed voor de première.

Speellijst

1. Igor Stravinsky: Serenade in A [4 delen]
   Jenny Lin (piano).
   I Hymne
   II Romanza
   III Rondoletta
   IV Cadanze Finale

2. Leonard Bernstein: Serenade after Plato’s Symposium [5 delen]
   Gidon Kremer (viool)
   Israelisch Filharmonisch Orkest
   Leonard Bernstein (dirigent)
   I Phaedrus (Lento; Allegro marcato)
   II Aristophanes (Allegretto)
   III Eryximachus (Presto)
   IV Agathon (Adagio)
   V Socrates (Molto tenuto; Allegro molto vivace)

3. Einojuhani Rautavaara: Serenades voor viool en orkest Deux sérénades [2 delen]
   Hilary Hahn (viool)
   Orchestre Philharmonique de Radio France
   Mikko Franck (dirigent)
   I Sérénade pour mon amour
   II Sérénade pour la vie