Charles Neidich in de Kleine Zaal

De klarinet is een enorm geliefd en veelzijdig instrument. Je vindt het terug in het harmonieorkest (waar de eerste klarinettist de concertmeester is), het instrument krijgt vaak solo’s in orkeststukken en klarinetkwintetten van de grote componisten worden met regelmaat uitgevoerd.

En toch – toch is de klarinetliteratuur redelijk beperkt. Om niet in herhaling te vervallen, moet een solist creatief omgaan met de beschikbare stukken en vooral niet bang zijn voor moderne muziek. Neidich lijkt die formule wel toevertrouwd. Op dit recital horen we één klassiek stuk dat oorspronkelijk voor klarinet en piano is geschreven: de Eerste klarinetsonate van Brahms. Ja, we horen ook een sonate van Mendelssohn, maar dat blijkt de bewerking van een vioolsonate! Daarna gaan de we twintigste eeuw in. Aaron Copland is nog redelijk mild van aard, maar met Elliott Carter krijgen we het modernisme recht in onze facie! Ook György Kurtág passeert de revue. Met een eigen compositie laat Charles Neidich bovendien horen dat zijn creativiteit zich niet tot het uitkiezen van stukken beperkt!