European Harp Symposium 2001

De harp roept gepolariseerde reacties op. Ze heeft haters, maar vooral ook liefhebbers. In elk geval heeft het instrument een hoop mee: het ziet er elegant uit, je kunt meerstemmig spelen en als je begint met spelen is het gelijk mooi (violisten dromen daarvan!).

Wie googelt op ‘European Harp Symposium’ krijgt een veelheid aan symposia, conferenties en festivals te zien. Harpisten blijken elkaar geregeld op te zoeken om elkaars instrumenten te zien en elkaars muziek te horen. Vaak horen we de harp dan in vernieuwende opstellingen, met elektronica en zo, of we horen een keur aan oude en uitheemse harpen.

In dit concert blijven we dichter bij huis. We horen Frans repertoire – bekend en onbekend, maar o zo vertrouwd. Sinds Debussy is dit het geluid waar we de harp mee associëren: mystiek op een lieflijke manier, met veel glissandi en arpeggio’s, stereotiep vrouwelijk. Om dat beeld toch een beetje bij te stellen horen we ook oudere muziek – een sonate van Dussek – en modernere muziek – een prelude van Prokofjev. In deel twee gaat de harp de strijd aan met het strijkkwartet.