In de marge van het festival vinden we ook Romantische muziek.
De tijd dat het Festival Oude Muziek in principe stopte bij 1700 ligt al even achter ons. Al jaren wordt er volop muziek uit de late barok en de klassieke tijd gespeeld. Uiteraard door ensembles uit de Oude Muziekbeweging, die zich bezighouden met de historische uitvoeringspraktijk.
Zo rond 2000 begon deze beweging zich ook met de romantiek te bemoeien. Soms met kamer- en orkestmuziek – de oude Harnoncourt oogstte grote bewondering met zijn Bruckner. Maar het was vooral de pianomuziek waar verschil te maken viel. De piano heeft zich namelijk de hele eeuw doorontwikkeld tot ze de vorm en bouw kreeg van de concertvleugel die wij kennen. Een vleugel uit de tijd van Schubert verschilt dus wezenlijk van een moderne Steinway.
In dit concert spelen Sylvie Berry en Chie Mirai drie stukken van Schubert op een fortepiano uit begin negentiende eeuw, of een kopie daarvan. Stukken voor piano vierhandig, een markt die sterk in opkomst was in deze tijd. Steeds meer burgers schaften een piano aan, en wat was er nou leuker dan met een ander gezinslid aan de piano te musiceren? Lange tijd is deze muziek vooral beperkt gebleven tot de huiskamers. Quatre-mains had een Biedermeier-imago en werd voor hoogstaande concerten niet geschikt bevonden. Tegenwoordig is dat veranderd: we zien in dat deze werken net zo geniaal en net zo Schubert zijn als zijn strijkkwartetten en liederen.
