Java was eeuwenlang het centrum van ons koloniale rijk. Toch weten we nog steeds weinig van de Javaanse cultuur.
Javaanse cultuur – wajang, gamelan, de rijsttafel – was eeuwenlang het domein van inlandsen en kolonialen. Wie geen band met Indië had, kende het hoogstens uit de schoolboekjes. Na de onafhankelijkheid van Indonesië kwam dit cultuurgoed, samen met de uitgewezen indo’s, naar Nederland, maar hier te lande wilde alleen de Indische keuken aanslaan. Gamelan, dat gold toch als ouderwets, statisch en onbegrijpelijk. De Indische jeugd wilde liever aan de rock ‘n roll.
Gelukkig zijn er nog altijd genoeg mensen die deze traditie levend willen houden. In dit concert horen we verschillende soorten gamelanmuziek. Traditionele gamelan, die al eeuwen meegaat en waar geen componist van bekend is. Moderne gamelan, met een componist en een verhaal, bijvoorbeeld van de grootmeester RL. Martopangrawit. Tussendoor, in de pauze, horen we de Balinese variant. Hiervoor gaan we naar de tuin van het Tropenmuseum. Dat moet ook, want de gigantische bamboexylofoons die hiervoor gebruikt worden zouden niet eens door de deur passen. De grootste pijpen zijn 2,5 meter lang. De diepe klanken die dit voortbrengt zijn wel even wat anders dan de metalige klokken die we binnen horen!
