Matangi Quartet gaat traditioneel

Meer dan het Gaudeamus Festival, dat er echt wel voor de grote vernieuwers is, programmeert November Music altijd zo ruim mogelijk binnen de hedendaagse muziek. Dus als u erg begaan bent met nieuwe muziek maar uw smaak ligt nu eenmaal niet bij extreme experimenten, dan heeft ook u alles bij dit festival te zoeken.

2011 was bovendien het jaar van vijf eeuwen Jeroen Bosch. Daar moest dit Bossche festival natuurlijk ook bij stilstaan. Zo ging er een uitgesproken historiserende opdracht naar twee Brabantse componisten. Paul Frankhuijzen ging voor zijn G minor uit van de Sonate voor viool solo in g BWV 1001 van Johann Sebastian Bach. De vier delen voor viool solo zijn bewerkt voor strijkkwartet. Dat is geen gekke gedachte. Het idee dat Bachs muziek meer is dan die enkele viool kan hebben is niet nieuw, dus vergelijkbare arrangementen zijn vaker gemaakt. Frankhuijzen componeert er drie solodelen bij: voor viool, cello en altviool alleen. In deze delen komt de inspiratie van Bach (dubbelgrepen, contrapunt) nadrukkelijk kijken.

Ruud van Eeten liet zich direct door Bosch inspireren, in het bijzonder door diens overbekende Tuin der Lusten. Jhero, pas zijn eerste strijkkwartet, bestaat uit drie delen. Net als bij de middeleeuwers gaan heilige dingen bij Van Eeten in drieën, maar in tegenstelling tot Dante begint hij in het paradijs en eindigt hij in de hel! In het middelste deel weerklinkt de Verleiding.