Genre: Strijkkwartet
Componisten/uitvoerenden: Peter-Jan Wagemans | Tristan Keuris | Wolfgang Rihm
Opnametechniek: Kees van de Wiel
Hedendaagse muziek hoeft niet altijd rationeel en rigide te zijn. Heel veel componisten van nu dragen de geest van de romantiek ten volle in zich.
In de jaren zeventig werd duidelijk dat de naoorlogse avant-garde zijn langste tijd gehad had. De muziek was wel zo’n beetje uitvernieuwd en de schokwaarde was ervan af. Tijd om weer terug te keren naar begrijpelijker muziek, vonden velen. Er was geen heilige plicht meer om te vernieuwen, componisten konden nu de muziek schrijven die ze zelf wilden.
In Amerika heerste de minimal music: eindeloze herhalingen van intens tonale muziek, waardoor de kleinste verandering bijzonder werd. In Europa deden veel componisten iets anders. Ze probeerden daar de geest van de romantiek te doen herleven met moderne middelen. Elke componist creëerde zijn diep persoonlijke taal waarmee hij, op zijn eigen manier, uitdrukking geeft aan zijn eigen gevoelens.
De Duitser Wolfgang Rihm (*1952) werd er een van de grootste componisten van zijn tijd mee. De Nederlander Tristan Keuris (1946-1996) werd niet de grootste componist van zijn tijd, en ook in Nederland bleef hij omstreden. Hij componeerde te mooi, vonden velen. Niettemin had en heeft hij een grote schare bewonderaars. Van zowel Rihm als Keuris horen we hier een klarinetkwintet. Bij uitstek een romantisch genre, dat een erfenis van Reger, Brahms en uiteindelijk Mozart in zich draagt. Een genre dat de grote jongens van de avant-garde liever hadden vermeden. Maar de nieuwe romantici durven die erfenis wel aan.
