Op 25 februari 2008 stonden de 5 vrouwen van Ialma op het podium van de Kleine Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw. Enerzijds laten ze met hun zang en pandeiraspel zien dat ze veel weten van de regionale diversiteit die de Galicische muziek kent en anderzijds staat Ialma open voor andere culturen. Ialma, wat ‘ziel’ betekent, brengt de ziel van de Galicische muziek over in een nieuwe vorm van wereldmuziek.
Nuria Aldao, Natalia en Verónica Codesal, Magali Menéndez, Marisol Palomo zijn vijf Brusselse vrouwen met een ongebruikelijke achternaam. Met uitzondering van Magali Menéndez die een Asturische afkomst heeft, komen de ouders van de zangeressen uit Galicië, dat in het noordwesten van Spanje ligt. Tijdens het dictatoriale bewind van Francisco Franco (1939–1975) zijn ze uit Galicië weggetrokken. De 5 zangeressen van Ialma zijn geboren en getogen in België, maar ze moeten tenminste één keer per jaar naar Galicië om nieuwe energie en inspiratie op te doen. Zoals bijna overal wordt volksmuziek gezien als oubollig, maar langzaamaan beginnen zelfs de jongeren in Galicië zich meer en meer te interesseren voor ritmes als de muñeira, pasodoble, jota, rumba en wals. Evenals de doedelzakken, de traditionele volksdansen en de typische Galicische zangstijl, met veel allalla’s er tussen zijn weer helemaal in. Ook Ialma draagt hier een steentje bij, waar men zelfs in Galicië niet omheen kan.
Opnametechniek: Koen Keevel
Productie: Rolf Buijs
