Joodse barok

Joden in Europa zaten altijd met één vraag: hoever kunnen we integreren in de samenleving zonder onze eigenheid kwijt te raken? Rossi, componist en vioolvirtuoos, was verweven met de muziek van zijn tijd. Het jengelend reciteren, zoals rabbijnen al sinds Bijbelse tijden deden, vond hij hopeloos uit de tijd. Zodoende zette hij psalmen en de Kaddisj op de polyfone muziek van de Italiaanse christenheid om hem heen. Hartverscheurend mooi, maar ook vreemd, is het om het gutturale Hebreeuws nu te horen op muzikaal idioom dat normaal alleen Latijnse teksten draagt. Verder schrijft Rossi ook wereldse muziek op de grens van renaissance en barok: diep emotionele madrigalen in de stijl van Monteverdi, en sonates en dansen voor twee violen, dat nieuwe instrument waarop Rossi zo uitblonk.