Corky’s got the blues.
In de jaren zestig was de Siegel-Schwall Blues Band een geduchte concurrent voor collega Paul Butterfield en zijn mannen. Jonge, blanke Amerikanen uit de middenklasse begonnen zich te ontfermen over het zwarte erfgoed van de blues en hadden er succes mee. Mondharmonicaspeler Corky Siegel stapte over naar de klassieke muziek en maakte opnamen voor DGG.
In de jaren negentig keerde hij terug naar de blues, maar nu in de vorm van eigen composities voor bluesharmonica, strijkkwartet en percussie. Het is onmiskenbaar blues, maar zonder ook maar het kleinste spoortje van de zwaarmoedigheid die er als regel mee gepaard gaat.