Lees hier het verslag van het Southern Lord mini-festival, van zondag 29 oktober 2017 in de Melkweg in Amsterdam.
Op het Southern Lord label draait het om metal, maar dan anders. Van trage drone metal tot snelle punkcore en stevige extravagante jazzrock. Het Amerikaanse label Southern Lord werd bijna twintig jaar geleden opgericht door metalhead en Sunn O))) – lid Greg Anderson. Vanuit Amsterdam runt Southern Lord al een tijdje een Europees kantoor. Aanvankelijk grossierde het label in experimentele black metal maar in de jaren daarna sloeg Southern Lord flink de vleugels uit. Dronebands als Earth en Sunn O))) vinden er hun thuis, maar ook de noiserock van Unsane en de minimalistische stoner van legendes Sleep. Eén van de nieuwste labelaanwinsten is de vijftig jaar jonge Franse progrockformatie Magma. Een uitermate vitale en kleurrijke band rondom meesterdrummer Christian Vander die op handen gedragen wordt door de avontuurlijke metal-community.
Roadburn in Tilburg heeft Magma ook meerdere malen uitgenodigd. Tijdens de Southern Lord showcase in de Melkweg was Magma wederom een van de uitblinkers. En dat terwijl ze pech onderweg hadden ondervonden. Veel van hun instrumentarium was gedurende hun oversteek van Kopenhagen naar Amsterdam in het luchtledige verdwenen. Dat mocht de pret niet drukken. In allerhaast stelde het Amsterdamse muziekcircuit instrumenten beschikbaar. Magma kan eenvoudigweg geen slecht concert geven. Debet daaraan is frontman Christian Vander, een van de meest magnetische Europese performers van dit moment. Of hij nu zingt of op zijn grote drumkit mept, deze man barst van het charisma en de energie. Over een paar maanden wordt de beste man zeventig, en voorlopig weet hij niet van ophouden. Een aanstekelijke speeldrift die op de hele band overslaat. Zijn ega Stella Vander is twee jaar jonger dan Christian maar zingt nog altijd met grote overgave. Magma’s kostelijke en onoverwinnelijke potpourri van extatische Coltrane-jazz, minimal, progressieve rock en neoklassieke, Stravinskiaanse bombast is iedere keer weer gedenkwaardig. Zeker het veertig minuten durende epos ‘Ëmëhntëhtt-Ré’ kon op grote bijval rekenen. Alsof de hipsten onder de Egyptische farao’s voor even de rocktempel betraden.
Het festival werd in de namiddag afgetrapt door de Nederlandse hardcore punkformatie Vitamin X. Spring-in-‘t-veld zanger Marko Korac begroette de eerste festivalgangers in stijl: ‘Wat een festival: we beginnen met de allersnelste band en eindigen met de aller langzaamste.’ Waarmee hij uiteraard doelde op headliner Sunn O))). Het twintig jaar geleden opgerichte Vitamin X speelt rechttoe rechtaan punkrock met een scherp randje, waarbij vooral de atletische verrichtingen van frontman Korac in het oog springen. Een vrolijk makend, opgeruimd optreden want veel lichtere kost zou de concertbezoeker daarna niet meer opgediend krijgen.
Het Noorse gezelschap Okkultokrati zet haar luisteraars graag op het verkeerde been. Ja, het is metal, maar je hoort ook ideeën uit de classic hard rock (Uriah Heep), wave (The Cure/Joy Division) en gothic/deathrock (Christian Death). Een verwarrende maar gedurfde mix van invloeden die niet bij iedereen in goede aarde valt. Het matige, zompige geluid helpt de band ook niet.
Veel meer plezier viel er te beleven bij het Finse gezelschap Circle. Een clubje krankjorume musici die muzikaal eclecticisme tot een gouden standaard heeft verheven. De band lijkt ook iedere keer als ze optreden van gedaante te zijn verwisseld. Psychedelisch, repetitief, heavy, melodisch en vooral maf. Naast lolbroeken op het podium (met in de hoofdrol de kalende toetsenist en zanger Mikka Ratto) zijn het ook stuk voor stuk behendige musici. In hun ruim vijfentwintigjarige bestaan heeft de band zo’n dertig (!) albums op de wereld losgelaten. Southern Lord heeft ze nu omarmd en dit jaar hun uitstekende ‘Terminal’ album uitgebracht. Het titelstuk van dit album is ook de apotheose van Circle’s concert, met een ontketend publiek. Zeker als de band in een versteende rockshowpose minutenlang het applaus in ontvangst neemt.
Ook de samengebundelde energie die het noiserocktrio Unsane de zaal inslingert oogstte alom bewondering. Met een fraai, spijkerhard zaalgeluid denderde deze band over haar toehoorders heen. Frontman Chris Spencer baadde letterlijk in het werkzweet, en drummer Vincent Signorelli (ex-Swans) wist met inventief en explosief drumwerk de boel bij elkaar te houden.
Mooiste ontdekking van de dag was het Canadese trio Big Brave waar de drummer ook als een soort timekeeper de maat van alle dingen is. Maar nu niet snel zoals bij Unsane maar ijzingwekkend langzaam en precies. Rockmuziek die tot het uiterste is vertraagd, met de hysterische PJ Harvey-achtige vocalen van zangeres/gitarist Robin Wattie als emotioneel ankerpunt. Een band die uitgebeende postrock vermengt met angstaanjagende stiltes en de vroege afgemeten hardcore van Swans en Godflesh. Op Southern Lord verscheen recent hun doorbraakalbum ‘Ardor’ dat ook in zijn geheel werd gespeeld tijdens de showcase. Tijdens het komende Le Guess Who in Utrecht geven ze overigens ook enkele optredens.
Als kers op de taart mocht Sunn O))) de avond in helse stijl afsluiten. Wat kunnen deze dronegiganten toch iedere keer weer een weergaloze show op poten zetten. Vanuit de podiummist begint zanger/voorganger Attila Csihar aan de duistere hoogmis. Diepe bulderende zang als een Tibetaans monnikenkoor vult de zaal. Een lang indrukwekkend intro dat uiteindelijk overgaat in Sunn O))) classic ‘Aghartha’. Middels een uitgekiende lichtshow worden de in pijen gehulde bandleden uitgelicht. Een bijna serene Sunn O))) show die in het verleden met een bijna pijnigende luidheid en handenvol decibellen strooide. De stiltes en dromerige intermezzo’s op trombone (door toetsenist Steve Moore) maken evenveel indruk als de verpletterende boventoonkoren van O’Malleys en Andersons gitaren. Sunn O))) weet steeds meer operateske dramatiek in haar geluid en show te gieten. Aan het eind trekt de mist helemaal op en kruizen gitaristen O’Malley en Anderson in het volle licht als twee oude warlords de zwaarden. Als dat geen opera is. Volgend jaar bestaat Southern Lord overigens twintig jaar…misschien weer tijd voor zo’n feestje?
Geschreven door Nieuwe Muziek programmamaker Mark van de Voort.
Luister hier terug naar de Vrije Radicalen van donderdag 26 oktober 2017, geheel gewijd aan het Southern Lord label.
