Een modern schrijver, een modern componist. Maar of ze iets van de moderne tijd moesten hebben?
De mens moet altijd maar zo nodig de natuur bedwingen, klaagt Bertold Brecht in Das Badener Lehrstück vom Einverständnis. En de gewone man heeft er niets aan. Daarom liet hij in dit ‘leerstuk’ de Amerikaanse vliegenier Charles Lindbergh, die zojuist de Atlantische Oceaan had bedwongen, omkomen in een neerstortend vliegtuig.
Het lijkt allemaal flauw van Brecht: omdat Lindbergh politiek niet deugde, moet hij maar sterven en het voornaamste wat hij ertegen in te brengen heeft is dat ‘het brood er niet goedkoper van wordt’. Hij berijdt zijn stokpaardjes. Anderzijds kun je hem visionair noemen: in een tijd dat niemand ooit van milieuvervuiling gehoord had, wees hij op de illusie dat de mens de natuur helemaal kon maken. Maar wat daar ook van zij: het Badener Lehrstück is een revolutionair theaterwerk, dat een heel nieuw genre in het leven riep en veel propagandakunst (van alle soorten) diepgaand beïnvloed heeft. De muziek van Paul Hindemith gaf de tekst een soundtrack die tijd en plaats – het intellectuele Duitsland van 1930 – met verve oproept.
