Componist van september 2020 is Manuel de Falla. Met Granados en Albeniz was De Falla een van de pleitbezorgers van de Spaanse muziek in eigen land en daarbuiten. Bijna altijd speelt volksmuziek een rol in zijn werken. En dat is bijzonder, want Spanje was tussen 1867 en 1947 – de kengetallen van De Falla’s aardse bestaan – allesbehalve een eenheidsstaat, in politiek noch in de kunst. Extreem conservatisme en regilieuze devotie gingen gelijk op met anarchisme, absurdisme en communisme. Wie ideologie op haar scherpst en dodelijkst zoekt, kijk naar deze fase in de Spaanse geschiedenis. De Falla zelf was Catalaan, maar studeerde in Madrid en voelde zich Spanjaard. Die instelling spreekt onder meer uit een van zijn beroemdste werken, Zeven Spaanse volksliederen. Spanjaarden horen de provincies. Wij horen Spanje. Al werden veel werken juist vanwege hun Spaanse karakter populair, De Falla zocht ook naar een persoonlijk idioom. Zijn pianowerken uit het eerste decennium van de 20e eeuw zijn daarvan een voorbeeld. Debussy zorgde dat ze werden uitgegeven.
