Opnametechniek: Kees Bijl, fonografie
Veel mensen vinden het geluid van de altviool misschien nog wel mooier dan dat van een viool. Dus waarom zou je niet met meerdere altviolen samen spelen?
De altviool moest het in de zeventiende eeuw afleggen tegen de viool. Dit kleinere zusje had een helderder en doordringender geluid dat uitstekend een melodie kon dragen. De altviool moest maar begeleiden. Naarmate er steeds meer violisten kwamen, raakte zelf de begeleidende rol in de verdrukking. Uiteindelijk was het instrument alleen nog nodig als vulstem, en soms zelfs dat niet.
De meeste altviolisten solliciteren naar een plekje in het orkest. Wie geluk heeft mag in een strijkorkest spelen. Maar Ester Apituley zet zich nu al jaren in voor een grotere altvioolrol. In dit concert uit 2007 probeert ze het met drie medestanders. Geen gewoon strijkkwartet, gewoon vier keer hetzelfde instrument. Het repertoire? Arrangementen van barokke en romantische meesterwerken. Klassiekers als de chaconne van Bach en het Pie Jesu van Fauré komen voorbij. Maar ook nieuwe composities, daadwerkelijk voor deze bezetting geschreven. Daarbij is een pizzicato van de hand van Apituley hoogstpersoonlijk.
