Blow!

Het broken consort was in de Renaissance de benaming voor een gemengd ensemble met blazers en strijkers, soms ook aangevuld met tokkelaars. Deze consorts waren soms ware orkesten waarin alle partijen meervoudig bezet werden, maar vaak ook kleinere ensembles in enkelvoudige bezetting of met slechts enkele stemmen meervoudig geïnstrumenteerd.
Componisten en spelers waren, en zijn nu nog, gefascineerd door de geweldig diverse klankkleuren die dergelijke ensembles bieden. Die fascinatie schuilt in twee dingen: aan de ene kant het tegenover elkaar stellen van verschillende instrumentgroepen waarmee binnen één compositie totaal verschillende klanken, stemmingen en atmosferen gecreëerd worden, en aan de andere kant het combineren en versmelten van verschillende instrumentkleuren in één nieuwe klank waarmee het totale palet wordt verrijkt.
In BLOW! komen beide aspecten aan de orde. Twee homogene en hechte ensembles gaan de uitdaging aan en spelen een programma waarin oude stukken opnieuw belicht worden en nieuwe klanken ontstaan. Een uitdaging ook voor de componisten die in opdracht werken schrijven waarin dit nieuwe gebied verkend wordt. (bron)