Boccherini: Stabat Mater

Luigi Boccherini (1743-1805) was tijdgenoot van Mozart en Haydn en in zijn tijd heel beroemd. Als cellovirtuoos componeerde hij celloconcerten en strijkkwintetten waarin niet twee altviolen maar twee cello’s in meespelen. Na zijn dood bleef hij maar half bij: zijn muziek raakte niet in de vergetelheid, maar algemeen heerste de opvatting dat hij het niet bij de allergrootsten haalde. Boccherini werd een ‘vrouwelijke Haydn’ genoemd – en dat was geen compliment.

Toch is de geschiedenis voor hem niet zo wreed geweest als voor de meeste van zijn tijdgenoten. Anders dan een Stamitz, een Vanhal of een Pleyel is Boccherini nooit helemaal van het repertoire verdwenen. Zijn celloconcerten en strijkkwintetten duiken met enige regelmaat op concertprogramma’s op. Ook zijn Stabat mater is van tijd tot tijd wel uitgevoerd. Meestal horen we dan wel de bewerking die Luigi Cherubini (ook al zo’n klassiek componist op de grens van canon en vergetelheid) er begin negentiende eeuw van maakte. In dit concert horen we de oorspronkelijke versie, voor een bescheiden bezetting van één sopraan met strijkkwintetbegeleiding. Een bezetting die Boccherini uitstekend ligt, en hier dan ook uitstekend past.