Cellobarok

Sinds de negentiende eeuw zijn we volledig vertrouwd geraakt met de cello als solo-instrument. In de eeuwen daarvoor had het instrument vaak nog een dienende rol, als basinstrument. Toch waren er ook al componisten die concerten en sonates schreven waarin de cello kon schitteren. vaak waren het de hoge tonen van het instrument die de voorkeur kregen, want de achttiende eeuw was geen eeuw van duistere muziek.

In dit concert leren we een onbekende meester als Domenico Gabrielli (1651/9 – 1690) kennen, die er als cellovirtuoos alle belang bij had om het instrument meer repertoire te geven. Antonio Vivaldi horen we zijn minder bekende kant: als componist van kamermuziek, in dit geval een vierdelige cellosonate in de geest van zijn leermeesters. Ook Willem de Fesch komt langs, een van de belangrijkste Nederlandse achttiende-eeuwers, die het in Händels spoor maakte in Londen.