Continuïteit en vernieuwing
16 november 2008, Verkadefabriek, Kleine Zaal, s-Hertogenbosch
Canada is geen groot nieuwemuziekland, maar af en toe komen er toch wel heel interessante uitvoerenden vandaan. Barbara Hannigan bijvoorbeeld. Of Ensemble Continuum.
Dit ensemble, niet te verwarren met de Duitse en Amerikaanse ensembles met dezelfde naam, speelt al sinds 1985 nieuwe kamermuziek uit binnen- en buitenland. Op dit concert klinkt werk van twee Nederlandse componisten. Het eerste stuk, Continuum, werd – inderdaad – speciaal voor het ensemble geschreven. Het werk begint helemaal niet continu: verschillende instrumenten geven losse, staccato klappen. Gaandeweg beginnen die klappen op elkaar aan te sluiten en toch een doorlopend geheel te vormen. De musici zetten hun treurzangen in, die uiteindelijk oplossen in een paar ijle muzieklijnen – de treurnis van het leven ontstegen. Het tweede stuk komt van Peter Adriaansz en heet ‘9 through 99’. De componist omschrijft het zelf als een “canonische vertaling van Pascals” driehoek. De interpretatie van dat gegeven blijft aan de luisteraar.
