Michiel Scheen is een echte Nederlander: zijn geïmproviseerde muziek is lang niet altijd jazzy. Maar vandaag is alles anders: vandaag valt er te dansen!
Michiel Scheen was redelijk vroeg rijp. Amper 23 richtte hij al het ensemble Kenvermogen op – een ongewoon combo (bijvoorbeeld vibrafoon, maar ook blokfluit) dat meteen het heftige spul te grazen nam: de Nederlandse geïmproviseerde muziek (muziek met de geest van jazz maar de klank van Nieuwe Muziek) in de geest van Willem Breuker. Twee jaar later werd hij toegelaten tot het Maarten Altena Ensemble, als opvolger van Guus Janssen – ook geen geringe eer. Daar speelde hij onder meer met zijn Amerikaanse geestverwant John Zorn – ja, de echte! Ook saxofonist Ab Baars kennen we uit de improwereld.
Vandaag horen we echter een opvallend jazzy programma. Een saxofoon of klarinet, een piano, een bas en drums – eigenlijk kan het dan alleen maar de ritmische kant op gaan. Natuurlijk wordt er genoeg gedaan om de boel te ontregelen – dit is geen kroegband tenslotte – maar als het puntje bij paaltje komt willen deze mannen ook gewoon swingen. Vooral in het titelnummer hoor je hoe de jazz bij dit combo voortleeft – niet alleen in het hoofd, maar ook in het lijf.
