Een moderne wereldpremière! 265 jaar lang niet gespeelde muziek van Telemann komt dankzij Jos van Veldhoven boven water, en wij zijn erbij.
Wat is er nog meer aan passiemuziek, behalve Bach, Bach en Bach? Altijd een prangende vraag. Zeker als je een barokorkest bent, want dan valt alle latere muziek ook nog eens af. Sommigen grijpen naar Bachs voorgangers (vaak naar Schütz, wiens Matthäus Passion wel héél ver afstaat van wat wij gewend zijn).
Je kunt ook opteren voor Telemann. Die heeft wel 44 passies geschreven, waarvan vele zelden of nooit worden uitgevoerd. Bijkomende aardigheid is dat Telemann, of zijn librettist, het evangelie veel meer parafraseert en niet zomaar de tekst van Mattheus, Johannes of een van de andere twee evangelisten toonzet. De tekst wordt er een stuk levendiger op. Datzelfde kan van de muziek niet gezegd worden. Telemann componeert helemaal niet slecht, maar zijn kerkmuziek kan Bach niet naar de kroon steken. Anders dan zijn instrumentale muziek, waarin Telemann geen moment om goddelijke inspiratie verlegen zit, voelen werken als Die gekreuzigte Liebe af en toe als routinewerk. Maar in de uitvoering van een topensemble als het Utrechts Barokconsort, met solisten als Johanette Zomer in eigen persoon, kan dat de pret niet drukken.
