Engeland blijft Engeland

In leerboeken kun je daarom lezen dat de Engelse muziek in de zeventiende eeuw compleet onder Franse en Italiaanse invloed kwam. Onder Cromwell was openbare muziek streng verboden geweest; nu zijn zoon was afgezet, beten de Engelsen massaal in de voorheen verboden vrucht. Zodoende zien we hier suites en sonates van het type dat je eerder alleen op het vasteland zag.

Dat is echter maar een deel van het verhaal. We mogen niet vergeten dat Engelsen diep in de zestiende eeuw al verzot waren op consort music: instrumentale muziek voor een man of vier, bezetting vaak niet specifiek. Muziek voor aan het hof van de koning, maar ook privé bij elke edele en burger die zich instrumenten en muziekles kon veroorloven. De stijl van de consort music was in anderhalve eeuw tijd veranderd: Europeser, barokker. Maar dat was voor de muzikanten ongetwijfeld bijzaak. Samen muziek maken was anno 1690 nog net zo leuk en net zo Engels als in 1540!