Charpentier kennen we allemaal van zijn Te Deum, althans van het voorspel daarvan. De muziek in dit concert is al net zo jubelend.
De gelegenheid is er ook wel naar: kerstmis. En met kerstmis voer je een juichende kerst-mis uit. Die heeft Marc Antoine Charpentier hier kant en klaar voor ons gecomponeerd. Normaal schrijft een componist, als hij een mis schrijft, alleen de delen van het ordinarium: de gezangen die in elke mis terugkeren. Maar een Kyrie voor Aswoensdag is net iets anders dan een Kyrie voor kerstavond. Daarom schrijft Charpentier een volledige mis: het ordinarium plus het proprium (de gezangen die per mis verschillen). De enige andere gelegenheid die daar belangrijk genoeg voor wordt gevonden is de dodenmis.
Naast de mis worden we in dit concert op nog meer kerstmuziek getrakteerd. In nativitatem Domini canticum is wat losser van aard – de teksten hebben niet zo’n strikte plaats in de liturgie – maar vervult van hetzelfde jubelsentiment. Tussendoor horen we nog een stukje instrumentaal: een orkestrale Sonate op zijn Frans. En Fransen willen dansen, zelfs als de muziek in de kerk wordt gespeeld. Zo krijgt de sonate het karakter van een suite, wat extra bijdraagt aan het feestelijke karakter van deze kerst-mis.
