Vergeef ze de flauwe woordgrap en ga zeker luisteren!
Oude Muziek hoeft niet allemaal braaf en binnen de lijntjes te klinken. Integendeel: de muziekwetenschap is steeds meer tot de conclusie gekomen dat veel muziek helemaal niet zo gladjes en beschaafd werd uitgevoerd als ons voor ogen staat. Ensemble Grain de la Voix – de naam zegt het al – voert oude vocale muziek al jaren met de korrel op de stem uit: rouw en direct, emotie vóór schoonheid.
In Zuylenspiegel, een Utrechtse binnentuin waar je niet gauw zult komen als je niet weet waar je moet zijn, klinkt een kort optreden van de BaRockers, een Russisch ensemble (of moeten we nu ‘band’ zeggen?) dat dezelfde filosofie is toegedaan. Het eerste stuk dienen ze al meteen onder het inlopen aan. Niks netjes gaan zitten en wachten tot het stil is, gewoon muziek in de tuin die er mag zijn en heus wel boven het geroezemoes uitkomt. Er klinkt zeventiende-eeuwse kamermuziek, bijvoorbeeld van Johann Schmelzer. Muziek van een vioolspelende rockster-avant-la-lettre, die zonder een beetje durf en bravoure ook niet goed uit de verf zou komen.
