Een trio dat eigenlijk een kwartet is, rond een modern pianist die zich eigenlijk een romanticus voelt.
We tellen toch echt vier mensen. Bassist Guy Boisvert, drummer Greg Ritchie, blazer André Leroux en natuurlijk François Bourassa zelf. Het geeft niet. Bij de Franse pianist is wel meer niet wat het lijkt. Met een nummer van Ornette Coleman op de setlijst denk je dat je te maken hebt met een harde jongen, een liefhebber van freejazz die daar in elk geval iets van in zijn eigen muziek stopt. In werkelijkheid blijken we prima luisterbare jazz te hebben. Bourassa is natuurlijk beïnvloed door Thelonious Monk, zoals alle levende componisten, maar ook door Chick Corea. Bovendien speelt hij graag klassieke en romantische muziek. Dit geeft zijn spel een diepgang die we lang niet bij alle jazzpianisten horen.
