Genre: Opera
Componisten/uitvoerenden: Benjamin Britten | Peter Maxwell Davies
Opnametechniek: Geert de Vos
Britten en hun koningshuis – het blijft een haat-liefdeverhouding. Net als Britten en moderne muziek.
George III, de formidabele en uiterst geliefde koning die Napoleon buiten de deur hield, werd op het eind van zijn leven helemaal gek. Hij kon dagen aan een stuk onzin uitkramen en had geen idee meer waar hij koning over was. Op zo’n moment wordt iemand interessant voor de kunst. Peter Maxwell Davies – een van de eersten die de Britse muziek uit zijn post-romantische droomfase haalden – zette de wartaal van de koning op muziek in Eight songs for a mad king. De basis voor de songs komt uit de speelklok van de koning zelf. George hield zich namelijk in betere tijden bezig met vinkenzetting: hij speelde zijn vogeltjes de melodieën uit zijn apparaat voor, in de hoop dat ze het zouden overnemen. Deze wijsjes worden op de gekste manieren vervormd, omspeeld, verwerkt – terwijl de bariton in niet minder dan vijf octaven zijn onnavolgbare tekst piept en bromt en declameert.
Dit monodrama, waarmee de dertiger Davies in één klap zijn naam vestigde, wordt vergezeld door een soortgenoot: L’histoire du soldat van Stravinski. Ook al zo’n werk dat qua proporties wat te klein is om ‘opera’ te heten
