Genre: Eigentijdse muziek
Componisten/uitvoerenden: Arnold Schoenberg | György Ligeti | Mauricio Kagel | Peter-Jan Wagemans | Pierre Boulez
Opnametechniek: Wijnand de Groot
Na 15 concerten zit de Herkenning erop. En zowaar: in dit slotconcert doet de concertreeks haar naam een beetje eer aan.
Net als concert nummer 14 is dit laatste concert gecentreerd rond muziek van de laatste jaren. Anno 1991 houdt dat in: muziek uit de jaren tachtig. Anders dan in concert nummer 14 komen hier de grote namen wel aan bod. We horen een werk van Kagel en twee etudes van Ligeti. Vooral die etudes zijn intussen klassiek geworden. Ligeti keerde op latere leeftijd terug naar een traditionelere stijl, net zoals veel van zijn generatiegenoten, maar hij was daarin een stuk succesvoller. Veel van zijn rijpe composities worden geroemd als meesterwerken, die allerlei invloeden – Hongaarse volksmuziek, de klassieke traditie, pop- en jazzinvloeden – als een toverdrank weten te mengen. Zijn piano-etudes zijn hondsmoeilijk; toch hebben talloze pianisten ze op hun repertoire staan. Dat zegt eigenlijk wel genoeg.
Opmerkelijk genoeg staan er ook twee oudere stukken op het programma. Pierre Boulez leefde anno 1991 nog, maar wat doet het strijktrio van Arnold Schönberg hier? Een eerbetoon waarschijnlijk. Deze reeks bestrijkt een eeuw aan Nieuwe Muziek. Eigenlijk is het niet meer dan logisch dat we aan het slot nog even een blik terug werpen.
