Genres: Impressionisme | Kunstlied
Componist: Ottorino Respighi
Opnametechniek: Tom Dunnebier
Respighi was geen groot vernieuwer, maar een neoromanticus was hij ook niet echt. Hoort hij misschien bij het impressionisme thuis?
“Ottorino Respighi schrijft muziek die je meteen mooi vindt, maar die je niet zo gemakkelijk kunt thuisbrengen”, schreef Paul Witteman. Dat lijkt wel te kloppen. Zijn muziek is geen hogere wiskunde en spreekt direct aan, en toch lijkt ze niet op het vertrouwde repertoire van de negentiende eeuw. Er zit duidelijk invloed in van de Franse impressionisten, of de Russische avant-garde (we zijn nog steeds op het Peter de Grote-festival). Maar of hij dan ook bij het impressionisme thuishoort…
Respighi werd vooral bekend van drie symfonische gedichten over de mooie dingen in Rome. De werken zijn filmisch en balanceren soms op het randje van kitsch, maar vallen daar nooit in omdat ze simpelweg veel te goed en origineel zijn. Deze stukken hebben zijn andere werk nogal overschaduwd. Zonde, want de man was goed geoefend en had een rijke fantasie.
In dit concert werden diverse onbekende werken van Respighi uitgevoerd. Helaas moest een groot deel worden afgekeurd. Eén werk bleef over: Il tramonto, een kwartier durend lied annex declamatorium voor mezzosopraan en strijkkwartet, op een tekst naar Percy Shelley.
