Genre: Romantiek
Componisten/uitvoerenden: Antonín Dvorák | Gustav Mahler | Hugo Wolf | Johannes Brahms
Opnametechniek: Johan Ketelaar
Soms komen we een affiche tegen, zo goed, zo groot, dat we ons afvragen: waarom hebben wíj dit opgenomen? Waar was Radio 4 die dag?
Jard van Nes was zo’n zangeres die alles kon. Deze mezzosopraan zong opera, orkestlied en pianolied en kon met alle stijlen van barok tot hedendaags overweg. Haar talent werd tot ver buiten de landsgrenzen erkend. Met pianist Gérard van Berk reisde ze de hele wereld over. En hier staan die twee zomaar even in Nederland, in de Kleine Zaal van het Concertgebouw!
Wat voor muziek brengt ze mee? Duitse (laat-)romantiek, met opvallend veel Brahms. En dat is prima. De liederen van Brahms staan een beetje in de schaduw van Schumann en Wolf, maar het is voortreffelijke muziek. Hoogstens kun je zeggen dat de teksten een beetje oppervlakkig zijn, maar als je ze met overgave brengt is dat geen bezwaar.
Mochten de liedteksten die Brahms koos niemendalletjes zijn, zoiets kun je niet zeggen van Hugo Wolf en Gustav Mahler. Deze componisten waren uiterst belezen en literatuur was voor hen een zaak van levensbelang. Zij slaagden voor een bijna onmogelijke taak: Schubert en Schumann nog overtreffen in intensiteit en tekstgetrouwheid. Alleen de grootste zangers en zangeressen kunnen deze liederen recht doen.
Mocht u nu bij Mahler denken: ‘deze liederen zijn toch met orkest?’, dat klopt dat deels. De pianoversie is origineel, maar topdirigent Mahler hoorde al gauw een orkest meespelen en draaide zijn hand niet voor dat arrangement om.
