Componisten/uitvoerenden: Franz Schubert | Hans Zender
Opnametechniek: Kees Bijl
Kun je met een jeugdorkest Nieuwe Muziek spelen? Met een bevlogen en kundige dirigent is dat geen enkel probleem.
Het affiche belooft wat. Dit concert, dat in 2002 in De Doelen plaatsvond, maakt deel uit van de serie ‘De Nieuwe Weelde’. Bedoelen ze de jonge leeftijd van het orkest? Of gaat het om het moderne werk op het programma?
De dirigent is in elk geval een oude bekende. Hans Zender (1936-2019) ging er prat op dat hij alles kon dirigeren, van Mozart tot Lachenmann. Hij was, vooral in de Duitstalige wereld, bekend als voorvechter van veel nieuwe componisten. Met name componisten die ook in deze tijd een avant-gardistisch randje hadden gehouden – een soort componist dat Duitsland in overvloed te bieden heeft.
En waar Zender zelf ook toe behoort. Op dit concert horen we zijn Bordo, een concertant werk voor cello en orkest. De onvoorbereide luisteraar denkt in het begin dat de cellist vals speelt. Maar al gauw wordt duidelijk dat er niets onoirbaars gebeurt. Dit is een microtonale compositie, waar je steeds beter in komt naarmate de muziek voortschrijdt. Dit is een stout stukje van Zender, die het octaaf in 72 twaalfde tonen onderverdeelt. Het vergt veel van onze oren, maar aandachtig luisteren legt de ware aard van dit stuk bloot.
Op het programma stond ook nog muziek van Wolfgang Rihm, maar omdat hiervoor geen toestemming tot uitzending werd gegeven bestaat de rest van het programma uit Schubert. Het zijn evergreens die het werk van Zender flankeren: de ouverture uit Rosamunde en de Onvoltooide. Zo wisselen het vertrouwde feest der herkenning en een spannend stuk nieuwe muziek elkaar op een gezonde manier af.
