Componisten/uitvoerenden: Theo Loevendie | Tonin Harapi | Willem Frederik Bon | Willem Pijper
Opnametechniek: Kees Bijl
Nederland en Albanië zijn geen landen met een grote muziekreputatie. Maar allebei hebben ze hun juweeltjes.
De Albanese pianiste Mirsa Adami komt begin 2003 naar het Amsterdamse pianocentrum Cristofori. Wat voor muziek zal ze meebrengen? Haar keuze valt vooral op Nederlandse én Albanese muziek van het neoklassieke soort. Muziek dus die zich laat inspireren door de klassieke periode of nóg langer geleden, maar waar allerlei moderne haken en ogen aan zitten. De jazzy noten van Theo Loevendie staan zo naast die van Çesk Zadeja. Overeenkomst: allebei schreven ze een toccata. Laten vinden we miniaturen van Tonin Harapi en Willem Frederik Bon al net zo gebroederlijk naast elkaar. Tot slot gaan we naar Spanje, ook al een land dat in de (klassieke) muziek niet de reputatie kon halen die Duitsland, Italië of Frankrijk hebben. Zonde, want zo boren we onszelf de sonates van Antonio Soler door de neus. Deze pater, die componeerde in het spoor van Scarlatti en diens ééndelige sonatetype de klassieke tijd in bracht, wordt nog altijd veel te weinig uitgevoerd.
