Een saxofonist met een ritmesectie erbij. Het lijkt zo simpel…
François Carrier is niet de grootste of bekendste saxofonist die er momenteel rondloopt, maar hij duikt toch wel geregeld op in combinaties met musici uit allerlei landen en stijlen. Hier vinden we hem als voorman van een trio, en niet met de minste begeleiders. Vooral de pianist, Uri Caine, is wel een eer om als begeleider te hebben. Deze Amerikaan werd kort daarvoor beroemd door zijn crossoverproject met de Goldbergvariaties, waarin hij minutieus alle mogelijke grensgebieden tussen verschillende jazzstijlen en de barok van Bach verkende.
Deze samenwerking toont wel een beetje waar Carrier heen wil. De Canadese altsaxofonist is gepokt en gemazeld in de freejazz, maar houdt altijd de vorm in de gaten. Waar traditionele jazz uitgaat van de vaste vorm (een songschema o.i.d.), en freejazz het liefst elk vormbesef loslaat, zoeken deze musici vooral naar nieuwe vormen, het liefst elk stuk een andere. Om daarbinnen te kunnen improviseren, en dat dan ook nog natuurlijk te doen klinken, vereist een enorme theoretische basis en heel veel gerichte oefening. Maar daarvoor zijn we hier wel aan het goede adres.
