Ja, daar is ‘ie weer! John Zorn, ‘s werelds gekste en meest veelzijdige muziek, komt naar Amsterdam.
Het Holland Festival (ook wel bekend als het HLND FSTVL) is er natuurlijk vooral voor de hogere kunst. Voor moderne muziek, dans en theater, en vaak niet van het makkelijkste soort. Critici zeggen: een festival voor een Grachtengordelpubliek.
Dat vinden wij niet. Je hoeft niet rijk, hoogopgeleid en deel van het wereldje te zijn om te genieten van moderne kunst. Als je nieuwsgierig aangelegd bent en graag eens iets onverwachts hoort of ziet, dan heb je alles te zoeken op dit festival. En als je houdt van gekke bokkensprongen en abrupte overgangen, dan is John Zorn misschien wel iets voor jou. De Amerikaan heeft zich de afgelopen halve eeuw beziggehouden met bijna alles wat ook maar enigszins met muziek te maken heeft. Hij maakt(e) jazz, hedendaags klassiek en vooral heel veel daartussen. In zijn geïmproviseerde muziek buitel je van de ene invloed op de andere: filmmuziek, metal, country, niets is te gek.
In deze twee stukken doet Zorn het iets rustiger aan. Tenminste: hij houdt zijn kompas op gecomponeerde muziek, op hedendaags klassiek. In twee magnifieke stukken, Rituals en Chimeras, verkent Zorn de niet geringe klank- en speelmogelijkheden van het ASKO Ensemble. Het vasthouden aan rituelen en het najagen van chimeren is het kenmerk van elke religie. Rituelen vormen de band met het verleden, chimeren vormen een toekomstvisie. In de kunst is het net zo. Onze muziekstukken, onze concerten, ons luistergedrag, het zit allemaal vol met rituelen. Maar uiteindelijk wijst de kunstenaar ons vooruit, met dank aan zijn chimeren.
