Genres: Gregoriaans | Middeleeuwse muziek
Componisten/uitvoerenden: Gregoriaans | Petrus Wilhelmi de Grudencz
De Praagse Schola brengt niet zomaar een uurtje religieuze contemplatie. In dit concert krijgen we een heuse rondgang langs ettelijke eeuwen muziekgeschiedenis!
Natuurlijk kunt u bij dit concert achterover gaan zitten en genieten van de strenge puurheid die deze eeuwenoude muziek uitstraalt. Maar u beleeft het concert beslist een stuk beter als u weet wat er klinkt.
Na een korte proloog in het Kerkslavisch gaan we naar de oudste muziek die we uit West-Europa kennen. In de eerste eeuwen van het christendom ontwikkelden zich overal plaatselijke zangtradities met hun eigen zettingen van de christelijke teksten. Zo kunnen we horen dat de muziek in Spanje bijvoorbeeld weer heel anders klonk dan in Italië. En zelfs in Milaan had je de Ambrosiaanse gezangen, die weer heel anders klonken dan de Gregoriaanse gezangen uit Rome.
Karel de Grote, die zoals we weten half Europa veroverde, besloot daar samen met de paus een einde aan te maken. In het hele rijk moest voortaan maar dezelfde muziek klinken. Dat werd een gladgetrokken versie van de Romeinse stijl. Dit vernieuwde gregoriaans is het gezang dat ons het meest vertrouwd in de oren klinkt.
Later in de middeleeuwen ontstonden er weer nieuwe nationale tradities. Er was geen keizer meer die in zijn hele rijk één stijl kon opleggen en de kerk lette er ook zo nauw niet meer op. Hier en daar begon men in de kerk zelfs meerstemmig te zingen. In de Bohemen hield men het bij een eigen stijl binnen de eenstemmigheid. Op het eerste gehoor verschilt die muziek misschien weinig van het klassieke gregoriaans, maar wie er goed in getraind is hoort duidelijk hoe de muziek in deze uithoek van de westerse wereld zich langzaam afsplitst van andere katholieke landen.
