Grensklank. Zo kun je de flamencomuziek toch wel noemen. En zo noemde een belangrijk flamencogezelschap zich.
Eeuwenlang lag er een grens dwars door Spanje. De grens tussen de christelijke en de islamtische wereld. Maar in 1492 werd het laatste Moorse vorstendom onderworpen en kregen de christenen ook in het zuiden de overhand. De islamitische cultuur werd de eeuw daarop hard onderdrukt. Maar sommige dingen zaten te diep om uit te roeien. De Arabische volksmuziek leefde in de harten en hoofden van de mensen en bleef zich ontwikkelen tot een rouwe, unieke stijl die bekend kwam te staan als ‘flamenco’. Vaste prik was en is de dans die ermee gepaard gaat.
In 1998 richt een groep muzikanten onder Tomas Moreno Romero de groep Son de la Frontera op. Ze komen uit Morón de la Frontera. De bovenstaande uitleg van ‘flamenco als grensmuziek’ is maar relatief; minstens zo goed noemen ze zich naar hun thuisbasis. Die weer op de plek ligt waar in de late middeleeuwen de grens tussen christelijk Castilië en islamitisch Granada liep… Overigens beperkt dit gezelschap zich niet tot de strikt Spaanse flamenco, maar horen we ook invloeden uit Argentinië en Cuba. Ook in dat opzicht verkent Son de La Frontera dus eh… grenzen.
