Steve Reich Project 2003

Eind jaren zestig kwam in de VS de minimal music op. Voor steeds meer componisten was dit dé manier om weg te raken uit het doodlopende, steeds nauwer wordende steegje van de avant-garde, zonder meteen terug te grijpen op de waarden van het verleden. Een tonale muziekstijl, maar dan met volkomen nieuwe regels, nieuwe spanningsbogen en nieuw idioom.

Ook Louis Andriessen vond de minimal van Steve Reich zeer inspirerend. Met De Volharding bracht hij deze stijl begin jaren zeventig naar Nederland. De rest is geschiedenis: Andriessen werd een van Nederlands meest gewaardeerde componisten en als docent aan het Haags Conservatorium liet hij de stijl uitgebreid wortel schieten.

Inmiddels is het 2003 (bijna 2004). De Haagse School is al jaren een breed erkend feit. Reich wordt natuurlijk als een soort halfgod vereerd. Toch vinden we op dit concert maar één compositie van de grootmeester. Sterker nog: de rest van het programma zit vol met componisten die je in eerste instantie niet met de minimal in verband zou brengen. David Lang bijvoorbeeld, en Michael Torke. Of wat te denken van Henry Cowell, de radicale vernieuwer die voor de oorlog al choqueerde met zijn ongebruikelijke technieken? Ook zijn Ostinato pianissimo blijkt wel wat weg te hebben van de later ontstane minimal music. Verder maken we kennis met de (in Europa) onbekende Indonesische componist Slamet Abdul Sjukur, die gamelanmuziek combineerde met wat hij als student in Parijs van Messiaen leerde.