Genre: Koormuziek
Componisten/uitvoerenden: Francis Poulenc | Johann Christoph Bach | Johann Christoph Friedrich Bach | Johann Sebastian Bach | Jonathan Dove | Judith Bingham | Pierre Villette
Opnametechniek: Sabrina ter Horst
Een Engels koor komt thuis.
Het Begijnhof is een verademing voor iedere toerist die, in optocht lopend over Kalverstraat, ontdekt dat er pal naast die overvolle winkelstraat zomaar een middeleeuws hofje is. Ook voor Amsterdammers is het vaak een welkome ontsnapping aan allerlei dingen in het centrum. Wie ooit op het Begijnhof is geweest – één keer of duizend keer – weet dat daar een klein gotisch kerkje staat. Ooit was dit de huiskapel van de begijnen, na de Reformatie werd dit een kerk voor de Engelsen die de Amstelstad bezochten.
Anno 2025 is de Engelse Kerk nog steeds in gebruik voor anglicaanse, Engelstalige diensten, maar Amsterdammers kennen haar vooral als concertpodium. Geregeld worden er concerten gehouden – delicate kamermuziekconcerten voor een select publiek, maar ook uitvoeringen van amateurkoren.
In dit concert horen we een Engels kamerkoor, het Trinity College of Music Chamber Choir uit Cambridge. Als door en door Engels koor spelen ze in deze omgeving een soort thuiswedstrijd. In ieder geval klopt het aan alle kanten: een typisch Engels zanggenootschap in een Engelse kerk. Het repertoire is iets internationaler. Weliswaar zijn er hedendaagse Engelse componisten als Jonathan Dove (*1959) en Judith Bingham (*1952), maar het hart van deze zangers ligt toch meer bij gematigde Fransen als Poulenc en Pierre Villette (1926-1998). En bij Bach. Door de opzet van het koor – een kamerkoor met alleen een organist als begeleiding – is de keuze in Bachrepertoire wel beperkt. De cantates komen niet voor uitvoering in aanmerking, want daar is een orkest bij nodig. De motetten kunnen wel. Daarin horen we – zo eerlijk moeten we wel zijn – niet de typische Bach terug. Motetten werden volgens strenge zestiende-eeuwse wetten geschreven en laten maar één facet van deze grote componist horen. Maar schoonheid kent geen tijd, zo vond men toen al. Zo zou ook Bachs zoon Johann Christoph Friedrich (1732-1795) jaren later nog motetten in de oude stijl schrijven. Ook daarvan horen we er een.