Ernesto Rondó werd in 1927 als Ernesto Victór Pieroni geboren in het stadje Rafaela in de Sante Fe provincie van Argentinië. Net als zijn vader, werd Rondó bandoneonspeler en maakte hij zijn debuut in het orkest van Mario Platini. Maar zijn stem was te mooi om niet te klinken, en hij werd als zanger ontdekt in het café El Nacional in Buenos Aires. Daarna zong hij in de ensembles van Cristóbal Herreros, Ebe Bedrune, Alberto Pugliese en Eduardo Bianco "Bachicha". Op wereldtournee met Bachicha besloot Rondó om zich aan een solocarrière te wagen en vestigde hij zich in Parijs. Pas begin jaren zestig keerde hij terug naar Argentinië; op tournee met het orkest van Francisco Canaro. Maar het is vooral in Frankrijk dat hij enig bekendheid verworf als veteraan tangozanger. Hoewel hij geroemd wordt door huidige tango artiesten zoals bandoneonespeler Olivier Manoury, heeft Rondó nooit het succes gehaald die hij verdiende. Hij heeft slechts twee LP’s opgenomen: Yo te Canto Buenos Aires, die we in dit programma laten horen, en Yo Soy Tango. Hij stierf alleen en vergeten in Parijs in 1993. Als aanvulling op de LP Yo te Canto Buenos Aires, laten wij heerlijke oude opnamen uit de jaren twintig en dertig van het orkest van Franciso Canaro – met wie Rondó toerde in 1961.
