Zefiro brengt een energiek programma waarbij ze Praag, Wenen en Dresden bezoeken.
Zondag 7 september 2014, 15.00 uur, Hertz TivoliVredenburg
Zefiro olv. Alfredo Bernardini – De meester, de leerling en de nieuweling
door Hanna Den Hollander
Zefiro brengt een energiek programma waarbij ze Praag, Wenen en Dresden bezoeken.
Het programma is goed doordacht. De muziek van Fux is een goede opening, en volgens het programmaboekje speciaal geschreven voor keizer Leopold I van Habsburg . De musici van Zefiro doen niet aan ‘voorzichtig opstarten’. Het ensemble is ontzettend energiek, het enthousiasme spat er van af. Geen statische musici, maar veel beweging. In het eerste nummer laten ze zien dat ze ook weten wanneer ze zich in moeten houden, maar het blijft een beweeglijk ensemble. Het contact en dus ook het samenspel van de musici is goed. Alfredo Bernardini is een duidelijke leider, maar zonder zichzelf op de voorgrond te dringen.
In het middendeel van het programma is er ruimte voor de wat onbekendere componist Reichenauer. In dit deel brengt Zefiro prachtige nuances en contrasten aan. Binnen het stuk zijn er verschillen in tempo, klankkleur en dynamiek. Het is een behoorlijke gedurfde manier van spelen, maar eentje die goed werkt.
Als laatste is Zelenka, leerling van Fux, aan de beurt. Zijn ouverture is een prachtige afsluiting. Hij wordt expressief en met veel enthousiasme gebracht.
Dit is een concert wat perfect op elkaar is afgestemd. De musici zijn energiek en enthousiast, brengen de goede sfeer die ze onderling hebben over op de zaal en in de muziek, maar nergens gaat hun enthousiasme overheersen. Ze blijven in dienst van de muziek staan, terwijl ze er duidelijk hun eigen interpretatie en manier van spelen aan geven. Het programma zit goed in elkaar: het is goed opgebouwd en de stukken passen qua stijl bij elkaar, en bovendien zijn hun keuzes verantwoord in het programmaboek. Zelfs hun toegift, een gavotte (want wat moet een programma zonder gavotte, aldus Bernardini) past er helemaal bij.
Het publiek is dan ook enorm enthousiast, mensen roepen hardop ‘Bravo’. Daar kan ik me alleen maar bij aansluiten. Oude muziek wordt door Zefiro niet gebracht als een studieonderwerp, maar vol leven. Een fantastische prestatie.
