Hamza El Din was een Nubische muzikant die de oud bespeelde, de tar (een trommel) en die ook zalvend kon zingen. Hij wordt gezien als de vader van de nieuwe Nubische muziek. Alle klanken die bij hem vandaan kwamen hebben de diep/zachte kwaliteit van donker fluweel. Hij was opgeleid tot electro-monteur en werkte voor de spoorwegen tot hij in zijn leven van richting veranderde en muziek ging studeren op de Universiteit van Caïro. Vervolgens heeft hij op veel andere plekken verder gestudeerd en ging hij, betaald door de overheid, op reis door Egypte om volksliederen te verzamelen.
Zijn geboortedorp Toshka staat nu onder water net als het grootste deel van het Egyptisch-Nubische grondgebied. Dit als gevolg van de bouw van de Aswan High Dam. Het verlies van Hamza El Din’s geboortegrond heeft hem een extra impuls gegeven om met zijn muziek de Nubische traditie te bewaren en te bevorderen. En zijn pogingen zijn niet onopgemerkt gebleven. Onder zijn fans kan hij grootheden als de Grateful Dead, Joan Baez, Bob Dylan, Steve Reich en Terry Riley rekenen. Zijn LP Escalay: The Water Wheel uit 1968 is één van de eerste wereldmuziek LP’s die een grote afzet op de westerse markt genoot.
De in Japan uitgegeven LP ‘A Song of the Nile’ die we vandaag in OpgeHoesd in zijn geheel uitzenden geeft een mooi klankbeeld van Hamza El Din’s muzieknalatenschap. Rustige, minimalistisch en meditatieve oud solo’s, diep resonerende percussie op de tar en daar overheen zijn zachte met wijsheid en mededogen doorvoedde stem.
Hamza El Din is vorig jaar in mei op 76 jarige leeftijd overleden. Zijn prachtige muziek staat gelukkig tot het einde der dagen in vinyl gegroefd. Hamza El Din; rust in vrede.
Tot het einde van de uitzending kan er verder geluisterd worden naar fris virtuoze muziek van de uit Sudan afkomstige artiest Mohamed Gubara van de CD ‘Sounds of Sudan’.
