Op de hoes zijn de vijf leden van de Cubaanse jazzformatie Irakere te zien, nog enigzins in jaren zeventig vormgeving – want de plaat dateert van 1980. Twee jaar daarvoor, in 1978, kon Irakere optreden bij het Newport Jazz Festival in de Noord Amerikaanse staat Rhode Island dankzij een tijdelijke versoepeling van de betrekkingen tussen Cuba en de VS. Irakere zorgde voor een ware commotie. De term "Cubop" werd bedacht om deze nieuwe en opwindende mengeling van jazz en Cubaanse Latin muziek aan te duiden.
"Irakere" betekent bos of woud in de West-Afrikaanse taal Youruba, en de band heeft zich zo genoemd omdat de beste Afrikaanse drummers zich daar bevonden, en namen die kunst met zich mee naar Cuba. Want Irakere wilde en wil niets lievers dan de perfecte blend zijn tussen twee grote Afrikaans-Amerikaanse muziektradities: jazz en Latin.
Alle grote namen in de Cubaanse jazz hebben wel een keer in Irakere gezeten, lijkt het. De bezettingsgeschiedenis is een soort who’s-who: Paquito D’Rivera, Arturo Sandoval, Carlos del Puerto, Enrique Plá – om oprichter El Maestro, Jesús "Chucho" Valdés niet te vergeten, nog altijd de spil van de groep.
