We openen Deel IV van de serie ‘Felix en het Strijkkwartet’ met de bruisende en opwindende finale van Mendelssohns Strijkkwartet op. 44 nr. 2. Geschreven tijdens de roes van zijn lange huwelijksreis.
De gelijkmatige Cécile Jeanrenaud (zie portret) had een goede invloed op het rusteloze en vaak opgewonden standje dat Felix nou eenmaal was. Toen hij verliefd werd op haar ging Felix niet over één nacht ijs, maar hield eerst zijn gevoelens verborgen. Die liet hij wel de vrije loop in liederen en pianostukken, waarvan we er enkele laten horen. Om alles op een rijtje te zetten logeerde Felix een tijdje in Den Haag, waar hij dagelijks in zee zwom en schilderde om tot rust te komen. Met als resultaat o.a. bijgaand stadgezicht. De hoofdschotel van vandaag is Felix’ Strijkkwartet op. 44 nr. 3 met o.a. een onwaarschijnlijk doorzichtig en ingenieus gecomponeerd scherzo.
Felix Mendelssohn: finale uit Strijkkwartet in e kl.opus 44 nr. 2.
Quatuor Arod
Felix Mendelssohn: Lied ohne Worte op. 38 nr. 6 ‘Duetto’
Javier Perianes, piano
Felix Mendelssohn: Albumblatt in e kl. op. 117
Sebastian Knauer, piano
Felix Mendelssohn: Lied ‘Ich wollt’ meine Lieb’ ergösse sich’ op. 63 nr. 1
Barbara Bonney, sopraan
Angelika Kirchschlager, mezzo
Malcolm Martinau, piano
Felix Mendelssohn: Strijkkwartet in Es gr. op. 44 nr. 3
Doric String Quartet
Samenstelling: