Klankenstapper

Met onze 4e aflevering van de ‘Story over de échte Malando’ zijn we inmiddels in 1963 aangeland. De platenmaatschappij Phonogram oftewel Philips haalt een stunt uit die verstrekkende gevolgen zal hebben voor de verdere carrière van Malando. Ze brengen in Japan een dubbel-L.P. uit onder de titel ‘El Tango; The Continental Tangos by Malando’. In de eerste maand na verschijnen zijn er al 50.000 exemplaren van verkocht. Het gaat om opnamen die in Het Westen al o.a. met de LP ‘Mood for Tango’ waren uitgebracht. Malando is in één slag een beroemdheid in Japan. Een onderscheiding kon niet uitblijven. Uit handen van een groep van 15 Japanse platenhandelaren ontvangt Malando een 8 kilo wegende sculptuur, die een Japanse boogschutter voorstelt. Ook de Hawaï-gitaar vindt een plaatsje in één van zijn composities, de “Hawaiian tango”, die ook als bladmuziek wordt uitgegeven.
In 1964 viert Malando zijn 25-jarig jubileum als orkestleider. Iedereen uit de Hilversumse muziekwereld is op de receptie aanwezig. Er wordt dan een LP gepresenteerd bij die gelegenheid, een schitterend jubileum album met in de klaphoes een lovende tekst van muziekkenner en vriend van Malando Melle Weersma.
Malando maakt ‘goede sier’ in Japan en wordt uitgenodigd met het gehele orkest voor een langdurige tournee door de belangrijkste steden van het ‘Land van de Reizende Zon’. Er komt ook een nieuwe zangeres, ze heet Greetje Drent, maar haar artiestennaam is Marita Montés.
In Nederland ontving Malando in 1964 een Edison uit handen van Willem Duys tijdens de Grand Gala du Disque Populaire. Hij had het gewonnen van 217 gegadigden (L.P.’s die werden beoordeeld). In hetzelfde jaar gaat hij voor zijn eerste tournee met een 18-mans orkest naar Japan waar hij inmiddels een ‘ster’ status heeft. Tot op de dag van vandaag kan zijn kleinzoon Danny er met zijn Malando-orkest om de 2 jaar naar toe. Voor in Japan uitgebrachte L.P’s. bewerkt Malando onder andere een kinderliedje en doet dat met veel succes. Maar ook produceert hij Japanse L.P.’s met tango’s van Japanse componisten. Intussen blijft Malando ook platen uitbrengen waarop géén tango’s te vinden zijn.
Tussendoor gaat Malando nog naar Helsinki voor een 3-daags internationaal tango festival, waar hij 4 van zijn eigen composities speelt.
In Nederland blijft Malando onverminderd populair met wekelijkse radio-uitzendingen en hij is ook af en toe voor de T.V. te zien. Onder andere zendt de AVRO een serie uit onder de titel ‘Onder Moeders Paraplu’, waarin uitsluitend Nederlandse artiesten figureren. Dat was een mooie aanleiding voor Malando om eens échte Hollandse volksliedjes te bewerken tot tango. De L.P. ‘Twee Emmertjes Tango Halen’. Zijn jaarlijks terugkerende arrangementen in grote zaken als ‘Heck’s Lunchroom’ in Amsterdam en in ‘Scala’ in Valkenburg gaan ook nog steeds door. In 1966 in Valkenburg al voor het 9e jaar.