Let’s Movie!

Het was 1953 en de éérste Indiase speelfilm, tevens één van de eerste kleurenfilms, die officieel door de Nederlandse filmdistributie werd geïmporteerd. Hij draaide één week in Theater Tuschinski en nog 2 weken in één van de 2 bioscopen in ‘de bocht’, zoals dat toen heette, op de Nieuwendijk, in Amsterdam. De samensteller van dit programma zegt daarover: “Als 17-jarige jongen heeft deze film mijn leven veranderd. Hij liet mij kennis maken met de kleurrijke schoonheid van de dansen en kostuums in die film en met de zangers(es) Lata Mangeshkar, Mohamed Rafi en Shamshad Begum. De zanger(essen)s waren overigens niet te zien in de film maar alleen te horen, dus maakte ik zo ook gelijk kennis met het fenomeen van de zogenaamde ‘Play-back’ singers”.
De film had ‘alles’; was modern voor die tijd met ruimte voor veel romantiek maar ook haat, spanning en rust, realistische vecht- en massa-scènes en een geloofwaardig verhaal. Maar natuurlijk ook de mooie dansen en muziek. De film werd over de gehele wereld vertoond en goed ontvangen. Men stond vooral versteld van de goede filmische kwaliteiten. Ook was men verbaasd over het feit dat de filmproductie van India de op één na grootste ter wereld was. We spreken dan nog steeds over 1953, want heden ten dage is zij de grootste ter wereld. Men spreekt over 700 à 800 films per jaar terwijl Amerika niet verder komt dan ± 300.
De film behandelt in grote lijnen de enorme innerlijke strijd die de prinses Rajshree moet voeren tegen haar liefde voor Jai Tilak, een man uit het ‘gewone’ volk. Haar ‘trots’ (AAN) en verwende opvoeding in weelde maken het haar onmogelijk zomaar toe te geven aan haar gevoelens en ze gaat daarin zéér ver. Haar misdadige broer Prins Shamsher Singh helpt haar daar in eerste instantie een handje bij maar moet uiteindelijk het onderspit delven, net zoals overigens Mangala, de eerste en eigenlijke liefde van Jai. Zij moeten beide hun activiteit in de film met de dood bekopen.
Zoals al eerder gezegd, de film verveelt geen moment, hetgeen niet altijd gezegd kan worden van Indiase films die door hun, voor ons onbegrijpelijke verhoudingen, vaak niet goed te volgen zijn. In “Let’s Movie!” laten we U de volledige soundtrack horen. De muziek was trouwens vanaf het eerste moment, 1953 dus, al op 78-toerenplaten te koop, een formule die pas later in Amerika werd ontdekt, denk aan Saturday Night Fever. Als je de muziek kent, wil je de film zien. Als je film hebt gezien wil je de muziek kopen.
Lees meer op magazine.radio6.nl