Nieuwe CD’s met Wereldmuziek. Iran en Traces van Michel Banabila.
Als het over Iraanse muziek gaat, krijg je al gauw beelden voor ogen van klassieke Iraanse ensembles met een zanger of zangeres die liederen met poëtische teksten zingt. Hier in de Westerse wereld hebben wij niet veel toegang tot deze muziek. Dit is de mening van de mensen achter “The Rough Guide to the Music of Iran”. Zij willen de diversiteit aan muziek en muziekstijlen laten horen zoals die nu in Iran worden gespeeld en geproduceerd. Net na de Islamitische revolutie in 1979, werd het beluisteren van muziek beperkt. Al snel werd die ban opgeheven. Er ontstond een revival van klassieke Persische muziek, die tijdens het regime van de Shah te lijden had gehad van westerse invloeden. Maar ook instrumentale muziek werd steeds populairder. Er is nu een nieuwe generatie muzikanten, die ieder op hun eigen manier weer dynamiek en vuur in de muziek hebben terug gebracht. Op deze cd hoort u vijftien verschillende artiesten en groepen met verschillende stijlen, die een goede representatie geven van de muziek die op dit moment in Iran te horen is.
“The Rough Guide to the music of Iran”, Rough Guides, RGnet1168CD, 2006
Michel Banabila is met recht een wereldmuzikant te noemen. Hij speelt guitaar, percussie en synthesizer. Maar hij maakt ook ambient muziek, arrangeert en mixt voor eigen albums en voor anderen en schrijft muziek voor theater, film en documentaires. In 1983 bracht hij in eigen beheer zijn eerste album “Marilli” uit. Sinds 1984 is hij verschillende samenwerkingsverbanden aangegaan met wereldmuzikanten en theatermensen, is mede-oprichter van de wereldmuziekformatie ‘East meets West” en heeft onder andere opnames gemaakt in Jemen en Zuid-Afrika. Zijn laatste cd “Traces” heeft als ondertitel Music for films & documentaires. Het is een knap gemixt album waar onder andere Salar Asid te horen is op viool, Yasar Saka op oud en fluit en Sandhya Sanjana het nummer Speech zingt.
Michel Banabila, “Traces, music for films & documentaires”, Tapu Records, 2007
Tot slot het nummer “Waiting for the mysterie” en is van John Coxon, een Engelse muzikant die in Nederland woont. Het is ambient muziek met harmonieuze, subtiele wendingen.
John Coxon, “Waiting for the mysterie”, 2007
