Italiaanse stilte. In dit programma staan drie Italiaanse componisten centraal, in wiens werk stilte een grote rol speelt.
Na een stormachtig en geëngageerd oeuvre maakte Luigi Nono (1924-1990) plotseling een verandering door, die leidde tot een serie zeer ingetogen stukken. Giacinto Scelsi (1905-1988) heeft in afzondering een geheel eigen stijl ontwikkeld, waarmee hij regelmatig vooruitliep op ontwikkelingen in de 20e eeuwse muziek. Salvatore Sciarrino (1947) tenslotte maakt gebruik van soms extreem lange stiltes in zijn werk.
1. Luigi Nono. Fragmente – Stille, an Diotima. Arditti strijkkwartet.
2. Giacinto Scelsi. I riti: i funerali d’Achille. Attaca percussionensemble.
3. Giacinto Scelsi . I riti: i funerali di Alessandro Magno (323 A.C.).
4. Hoagy Carmichael. Stardust. Hoagy Carmichael.
5. Salvatore Sciarrino. Vanitas. Sonia Turchetta, mezzosopraan, Rocco Filippini, cello, Andrea Pestalozza, piano.
6. Benjamin Britten. Canticle I, opus 40 “My beloved is mine”. Philip Langridge, tenor, Steuart Bedford, piano.
