Deze uitzending is gewijd aan de Franse componiste Louise Farrenc.
Farrenc was de telg van een artistieke familie; onder haar voorgeslacht zaten verschillende schilders en haar broer was een gerenommeerde beeldhouwer.
Louise maakte op jonge leeftijd al indruk met haar pianospel. Toen ze 15 was, nam ze les in orkestratie en compositie bij Anton Reicha. Van 1842 tot 1873 was ze professor voor piano aan het Parijse conservatorium.
Haar composities werden positief ontvangen, onder andere door Robert Schumann. Behalve pianowerken componeerde ze kamermuziek, drie symfonieën en twee concertouvertures. Haar nonet werd één van haar meest gespeelde werken.
In dit programma horen we de eerste van haar twee sonates voor pianoforte en viool. Deze sonate speelde ze zelf in 1850 in Parijs met de violist Joseph Joachim.
De derde symfonie was de meest succesvolle van de drie; ze werd in Parijs door één van de belangrijkste orkesten uitgevoerd.
Na haar dood raakten Farrenc en haar muziek in vergetelheid. De laatste jaren komt haar oeuvre steeds meer in de belangstelling, zoals uit de voor deze uitzending gebruikte CD’s blijkt. Ook in live concerten staat haar muziek weer op het programma.
Louise Farrenc (1804-1875)
1. Sonate voor pianoforte en viool nr 1 in c, op. 37 (1848)
Anders Muskens, fortepiano. Aleksandra Kwiatkowska, viool
(cd: “Complete Works for Violin and Fortepiano” – Leaf Music AM202302, 2023)
2. Symfonie nr 3 in g, op. 36 (1847)
Insula Orchestra olv. Laurence Equilbey
(cd: “Symphonies 1-3, Overtures in E minor – E flat” – Erato 9029669852, 2023)
aanvulling:
Fanny Hensel-Mendelssohn (1805-1847)
3. Allegro molto in c (1846)
Els Biesemans, fortepiano
(cd: “Das Jahr” – Genuin GEN 12244, 2012)
afbeelding: Louise Farrenc (Luigi Rubio, 1835) (Wikipedia)