June Christy 100.   Als ze het had beleefd zou June Christy op 20 november 100 zijn geworden – ze haalde niet eens de 65. Toch leeft de stem van de ‘Misty Miss Christy’ dankzij een reeks sublieme platen nog altijd voort. Ze was een van die ijsprinsessen van de ‘cool school’ – de vocale pendant van wat in de ‘cool jazz’ werd gedaan door de vroege Miles Davis, Chet Baker en Paul Desmond. Subtiel, vrijwel geen vibrato, vloeiende lijnen. June Christy (1925-1990) was een van de toonaangevende zangeressen daarin. Maar ze was ook een vocaliste die werd geplaagd door chronische onzekerheid en herhaaldelijk had te kampen met stemproblemen, waardoor ze soms min of meer vals zong. En ze kreeg de reputatie dat ze een beetje te veel dronk. Hoe dan ook, ze heeft een prachtig oeuvre nagelaten, met albums als ‘Ballads for Night People’, ‘June’s Got Rhythm’, ‘Gone for The Day’, een reeks knisperend vrolijke opnamen met musici als Stan Kenton, Johnny Guarnieri, Shorty Rogers, Bill Holman. En natuurlijk ook de plaat ‘Somethin’ Cool’ – ‘het enige waarover ik niet ongelukkig ben,’ zei ze er zelf over. Een uur lang June Christy.